Petempatan : Pengertian Dan Konsep

Pusat Kajian Petempatan Manusia Pertubuhan Bangsa-bangsa Bersatu telah mendefinisikan petempatan  sebagai suatu kawasan tempat berlangsungnya aktiviti manusia secara berorganisasi. Menurut Dixiaodis, petempatan ialah suatu yang meliputi pusat dengan tempat kediaman, penghuni dan kawasan sekitar di mana penghuninya berinteraksi dalam tempoh masa yang agak panjang, jika tidak berkekalan.

Petempatan berubah dari masa ke semasa dan ia berkembang dari sebuah kediaman kecil di suatu kawasan terpencil hingga menjadi sebuah megalopolis. Ia mempunyai satu sistem tersendiri dari segi taburan, susunan, aturan, organisasi ruang, fungsi dan juga kegiatan ekonomi. Ia tidak hanya berlandaskan kepada sebuah negara sahaja malah dunia sebagai satu sistem yang amat kompleks di mana ia boleh dilihat dalam skala terkecil iaitu sebuah bilik di sebuah unit kediaman dengan satu penghuninya dan berkembang lalu bertukar menjadi kampung, pekan, bandar, daerah, negeri, negara dan dunia akhirnya.

Petempatan merupakan satu kombinasi yang bersepadu dengan pelbagai unsur seperti manusia fizikal, manusia ekonomi dan juga manusia sosial. Ia juga meliputi segala proses aktiviti manusia seperti tinggal di sesuatu tempat, bekerja, belajar, mendapatkan perkhidmatan kesihatan, budaya atau berekreasi di samping struktur fizikal sistem yang membantu kehidupan.

Faktor-faktor yang mempengaruhi perkembangan petempatan ialah kemudahan teknologi, persekitaran, kecenderungan dan minat pengkaji serta tren di kalangan bijak pandai. Kajian petempatan merupakan salah satu daripada cabang Geografi Manusia di mana ia bersaling kait dengan Geografi Ekonomi ( pengurusan sumber ), Geografi Politik ( unit politik dan pentadbiran ), Geografi Penduduk ( taburan dan kepadatan ), Geografi Sosial ( interaksi ) serta aspek perancangan ( corak taburannya ).